Motywacja kluczem do sukcesu
Motywacja daje nam siłę do działania i pozwala nam przetrwać mimo przeciwności losu. Można powiedzieć, że jest “kołem napędowym” w osiąganiu celów.
W psychologii można wyróżnić typologie motywacji. Podstawowy podział uwzględnia motywy (świadome cele) i popędy (potrzeby biologiczne).
Jakie są rodzaje motywacji?
Procesy motywacyjne można klasyfikować w następujący sposób:
MOTYWACJA WEWNĘTRZNA – człowiek angażuje się w działanie dla samego działania, nie oczekując w zamian żadnych nagród. Ten rodzaj motywacji ma swoje źródła w wewnętrznych właściwościach człowieka, np. cechach osobowości, szczególnych zainteresowaniach i pragnieniach. Pojęcie motywacji wewnętrznej jest często rozumiane jako automotywacja, czyli motywowanie samego siebie.
MOTYWACJA ZEWNĘTRZNA – człowiek podejmuje się wykonania zadania w celu osiągnięcia nagrody lub uniknięcia kary, czyli dla „zewnętrznych korzyści”, np. w postaci pieniędzy, pochwał, awansu w pracy, lepszych ocen w szkole. Samodyscyplinowanie nie jest podyktowane likwidacją wewnętrznego napięcia.
MOTYWACJA ŚWIADOMA – człowiek zdaje sobie z niej sprawę i jest w stanie ją kontrolować
MOTYWACJA NIEŚWIADOMA – nie pojawia się w świadomości. Człowiek nie wie, co tak naprawdę leży u podstaw jego zachowania. Znaczenie motywacji nieświadomej podkreśla teoria psychoanalityczna Zygmunta Freuda, głosząca, że motywacja jest wynikiem nieświadomych pragnień, które wraz z dojrzewaniem przechodzą zmiany rozwojowe, np. seks, agresja.
MOTYWACJA POZYTYWNA (dodatnia) – opiera się na wzmocnieniach dodatnich (nagrodach) i wiąże się z zachowaniem „dążenia do”. Człowiek przejawia określone zachowania, aby osiągnąć cel.
MOTYWACJA NEGATYWNA (ujemna) – opiera się na wzmocnieniach ujemnych (karach) i wiąże się z unikaniem, a więc zachowaniem typu „dążenie od”. Osoba, aby uniknąć kary postępuje w określony sposób.
Jak wpływa na nas odpowiednia motywacja
Rodzajów motywacji jest wiele i duży wpływ na to, jaki jej rodzaj zadziała na człowieka ma jego charakter i podejście do życia. Niektórzy obawiają się kar czy niezadowolenia innych osób, więc aby tego uniknąć zachowują się tak by do takich sytuacji nie dochodziło. Inni zaś nie są tak podatni na kary i nie robi to na nich większego wrażenia. Z drugiej strony mogą jednak być bardzo zmotywowani wizją korzyści i nagród. Wtedy swoje działania ukierunkowują na konkretny cel – nagrodę. Jeszcze inni w ogóle nie muszą być motywowani z zewnątrz, ponieważ wystarczająco mocno sami siebie motywują. Jak widać motywacja to bardzo szeroki temat i każdy z nas może na własnym przykładzie podać inną jej definicję.